Goede voornemens…
Kerstavond… zo noem ik deze dag gewoon. Voor mij begint het ultieme kerstgevoel de dag voor kerst. Met uitzicht op kerstavond de hele dag koken en zoals vandaag cadeautjes rondbrengen… Want het is anders dan anders dit jaar. En toch prima voor ons. Voor mij is kerst eten, gezelligheid, cadeautjes en bij elkaar zijn. Maar met mijn eigen gezin of een wat kleiner gezelschap ben ik alsnog helemaal in de wolken. KERST IS ALLES. Voor mij dan… Klinkt misschien stom… maar zo voel ik het. Echt the most wonderfull time of the year. I love it!
Chris en ik hebben altijd wilde plannen… over van alles. Vaak ontbreekt het aan geld en tijd en schuiven we het op de lange baan. Hij vindt dat ik weer moet gaan bloggen. Omdat dat zo leuk is en ik er goed in ben. Zodat we daar dan ook dik geld mee kunnen verdienen. Wie dit leest en de familie Myles kent… weet dat ze altijd ergens een verdien model in zien. Of wel iets kunnen bedenken… Helaas werpen die ideeën voor ons nog niet de vruchten af.
Gister brachten we kerstcadeautjes naar David en Marieke en kwamen we hem onderweg ineens tegen… Via een omweg voor iets van Marktplaats stond hij daar zomaar. ONS HUIS. We waren beide ineens ons verhaal kwijt. Keken met open mond uit het raam. Wat een prachtig huis… In mijn hoofd begon het direct te ratelen… hoe gaan we dit aanpakken? Chris kwam met de side hustles… Ik zei iehw omdat ik vond dat het nogal porno klonk. Waarna ik keihard werd uitgelachen… Het is een manier van extra geld verdienen naast je eigen baan. Daar moet je dan nog wel even een goed idee voor bedenken. Volgens Chris bloggen over m’n goede voornemens, namelijk: sparen en dun worden. In willekeurige volgorde of tegelijk dat maakt niet uit.
En terwijl je denkt dat wordt nog wat dat dun worden… Klopt, ik ging heel goed en daarna kwamen de smoesjes. 2 januari ga ik het weer oppakken. Echt hoor. 1 januari eet ik nog koekjes en appelflappen bij oma. Maar wat voor mij het aller moeilijkste gaat worden is sparen… Ik geef echt bakken met geld uit. Aan mezelf, aan de kinderen, aan Chris, aan het huis en ook aan andere mensen. Ik durf niet op papier te zetten hoeveel ik dit jaar heb uitgegeven aan kerst cadeaus omdat ik bang ben dat ik me kapot schrik. Eens in de zoveel tijd krijg ik een strenge preek van Chris en zetten we samen weer alles op een rijtje… We leven heel makkelijk en doen alles wat we willen. De spaar rekeningen van de kinderen stromen wel vol want: dat gaat automatisch en daar aan komen is natuurlijk een no go. Geen moeite mee ook. Onze spaar rekening wordt elke maand weer leeg getrokken voor de meest nutteloze zaken. Ondanks dat ik niet van rommel houd zijn er altijd weer spullen die ik enorm nodig heb. Kleding, schoenen, tassen. Het roer moet om! Bij mij is het altijd alles of niets… Wil ik afvallen? Niet 1 glaasje wijn, 1 is geen… gewoon niks… Wil ik sparen? Ik heb nu bedacht dat ik dan niks meer ga uitgeven in het nieuwe jaar. Nou ja… niks ga kopen… Ik zag een leuk artikel via PorteRenee. Daar staan hele leuke tips op ook. Een vrouw die ging een jaar lang niks kopen. En als het dan echt moest, zoals een cadeau of een nieuwe onderbroek, moest het duurzaam zijn of tweedehands. Ik ga dit doen.
Hoe verder ik deze blog schrijf hoe meer de moed me in de schoenen zakt… Hoewel ik nu denk: prima ik heb alles al… Weet ik dat ik morgen weer iets bedacht heb, wat ik zogenaamd nodig heb… Maar ik ga ervoor… Misschien geef ik m’n pas wel aan Chris en verwijder ik de app op mn telefoon… Zoals een echte kleuter… Want we willen onze droom achterna, wij gaan zo’n huis laten bouwen…
