He bah, alle clichés zijn waar…
Het werd hoog tijd voor weer een verhaaltje, en dat terwijl ik nu eigenlijk moet slapen want mijn dochter slaapt nu ook, eindelijk…
Hormonen zijn vreemde dingen. En hoewel je dat overal hoort en leest weet je toch pas echt wat het betekend als je er zelf last van hebt. Niet alleen in de zwangerschap maar ook zeker daarna erger je je kapot aan dingen die je voorheen prima los kon laten. Het aantal mensen dat een hoge irritatie factor heeft is ineens verdubbeld en sommige mensen zou je echt wel kunnen slaan. Terwijl je van nature niet agressief bent. Welkom in het leven van de kersverse moeder.
Alle cliches zijn waar… de aller aller ergste is. ‘geniet er maar van, het gaat zo snel’. Tuurlijk hebben ze gelijk maar het is zo irritant! Ik zou willen zeggen: ‘oh bedankt voor de tip! Ik zal het ook direct tegen Chris zeggen want dan moeten we wel echt beginnen met genieten nu!’ mijn moeder zou zeggen: ‘ach Li, ze bedoelen het goed’ en ze heeft ook gelijk natuurlijk.
Tijdens de zwangerschap was de aller ergste: ‘weet je zeker dat er geen twee in zitten?’ PARDON!? Uh ja dat weet ik zeker en hallo ik sta op het punt om een kind te baren! Logisch dat ik zo dik ben! (al wist ik toen nog niet dat er een kind in zat van bijna 5 kilo) maargoed, zo iets mag je niet zeggen tegen een hoog zwangere! Tegen geen één zwangere trouwens…
Wat ook niet oké is trouwens, is dat iemand anders dan een goede vriendin of mijn moeder vraagt of ik niet vreselijk ben ingescheurd of in geknipt en hoeveel hechtingen ik dan wel niet heb. Dames dames ik snap uw nieuwsgierigheid maar dit is nogal een ongepaste vraag… we hebben het hier niet over een snede opgelopen door het te wild schillen van aardappelen, maar over MIJN snede. En dat is iets waar ik doorgaans niet in het openbaar over praat… behalve met de verloskundige.
Dus mensen wees gewaarschuwd voor de hormonen. Als je vraagt hoe het met me gaat mag ik ongegeneerd alles vertellen over mijn tepelkloven en hoe pijn dat wel niet doet. Vertel me niet dat het allemaal zo snel gaat, dat weet ik heust wel. Natuurlijk had ik hechtingen want dat heeft iedereen bij een eerste kind, en ja dat deed pijn.
Dan nog twee dingen. Natuurlijk is mijn kind de mooiste en de liefste en zie je wel dat het er geen twee waren? En ik zie er trouwens al weer VET goed uit. Dat mag dan wel weer gezegd worden door iedereen ;)
